суббота, 14 сентября 2013 г.

Չեմ հավատում

Ես քեզ չեմ հավատում,
Քանի որ չկաս:

Վերից մի լույս է պատում հողը երկրի,
Ու դա միայն լույսն է ջերմացնող արևի:
Անձրևներ են գալիս ու գնում,
Լինում է հեղեղներ են ծնում:
Ու դա բնական է.
Բնության աղետ,
Ու դա բնավ կապ չունի քեզ հետ:

Ես քեզ չեմ հավատում,
Քանի որ չկաս:

Ու ամեն վայրկյան կծնվի մանուկ,
Նոր կյանք, նոր սեր, մի նոր պատմություն:
Ու կսկսվեն նոր ճակատագրեր,
Որոնց սցենարը ոչ-ոք չի գրել:
Ու ամեն վայրկյան կգնան մարդիկ,
Կգնան այնտեղ ուր չկա ոչինչ:
Մարդիկ ծնվում են,
Մարդիկ մահանում:
Չգիտեմ այդ ով է,
Սա քեզ հետ կապում:

Ես քեզ չեմ հավատում,
Քանի որ չկաս:

Ամենքիս համար կա կյանքում մի դեր,
Մեկս բժիշկ, մեկը գող, իսկ մյուսը տերտեր:
Մեկը մարդ է, մյուսը մարդասպան,
Մեկը գող է, մյուսը ոստիկան,
Մեկը տգետ է, մյուսը գիտնական:
Ապրում ենք ամենքս մեր կյանքով տարբեր,
Ամենքս մեզ համար ստեղծում մի նոր դեր:
Այս ամենը չեմ փոխի ոչ ես, ոչ դու և ոչ էլ կրոն,
Չի փոխել, չի փոխի, ոչ մի <<հրեա պարոն>>:

Ես քեզ չեմ հավատում...


Արթ Հով

Комментариев нет:

Отправить комментарий